bu yazı pis kokuyor!

Marketlerde bulamadığımız, son beden olan 6 numara bez stoğumuzuda yaptık çıktık yola. Bu yaz çok umutluyduk çişi bıraktıracaktık. Zor olan bizim oğlanın alışkanlıklarından vazgeçememesi. Bezi çıkardığımızda kıyametler koptu. Bu krize yardımcı ise Alp'in denize girmesi oldu. Hem denizle tanıştı hemde bezi attık. Otel odası ve lobisini 15 dk arayla sulamaktan başka kayda değer sıkıntı olmadı.
Çok şükür büyümeye bir adım daha attıı. Şuan en büyük derdimiz elimizde kalan stoklar:)

temmuz,oruç,su

Mutlulukla yemek arasındaki ilişkinin nekadar kuvvetli olduğunu anladığımız 'möbarek' ramazan ayındayız. Çok mutsuzum neden? Çünkü yemek yiyemiyorum. Sıcakta fena bastırdı, temmuzun zırt dediği yerdeyiz.
Başladığında içimi sevinç kaplayıp, ortalarında baygınlık geçirdiğim biterkende garip bir hüzne büründüğüm, dengesiz bir ruh hali durumu.
Allah kabul etsin:)

ölüm nedir anne?

Ölüm nedir anne? dese bigün naslı cevap veririm ben bulamadımki cevabını.
 Çok üzgünüm içim acıyor. Bazılarına yakışmıyor ölüm, hele zamansız olunca!
 Seni hep böyle gülerken hatırlamak istedim mekanın cennet, toprağın bol olsun Mesut abi....

tarza bak!

Özenle, sevgiyle, istekle, heyecanla hazırlandı site. Ev, bahçe hatta teknede keyifle kullanılacak gayet renkli eğlenceli tasarımlar.
Mutlaka göz atmalı.
www.tarzabak.com

2. Yaş

Nası denk geldiyse yine istanbuldaydık. Bu sefer kutlama yoktu. Moraller bozuktu. 

Yakışıklı oğlum iki yaşında; Allahım bize bağışlasın, sağlıklı mutlu bi ömrü olsun inşallah.

Bide artık geceleri uyanmasın nooolur:)

İlk uçak yolculuğu

Tabiki zor oldu...Uçuş saatinin uyku saatiyle çakışması sonucu yol İstanbul yolu değil adeta zulüm yoluna dönüştü. Havaalanındaki herkes acıyan gözlerle baktı. Bazıları "hepmi böyle" sorularıyla perişanlığımın boyutunu ve devamlılığını anlamayaçalıştı. Bende okadar yorulmuştumki " ah evet evet!" diyip o kızın omuzlarında ağlamak istedim. 

Annem yanımdaydı allahtan hertürlü desteği sağladı. 

Kulağıma gelen bazı dedikodulara göre Discovery Channel yetkilileri " kabusa dönen yolculuklar" belgeselinin bir bölümünde banada yer vermeyi düşünüyormuş. Kısmet tabi ehem:) hayırlısı ;)

E/2 No:8

 

Tam 6 yıl olmuş... İçim burkulur çok üzülürüm diye düşünürdüm, girdim kapıdan. Hani önünde polisinde durduğu 'nizamiye' isimli yerden. İnsanların hiçbirinin tanıdık olmadığı gibi ne kapı kaldırım aynı ne merdiveni, ışıkları, posta kutuları...

Büyüdükçe içim burkulurdu birgün burdan gidecek olsam nası dayanırım diye. Mekana ve zamana tutkulu, hastalıklı biçimde bağımlı ben hayatın nası bukadar değişipte yılların çabuk geçtiğini görememişim. Saymamışım bile yılları koca altı yıl.. 

Çocuğum ve eşim vardı bukez yanımda herşey değişmişti tıpkı ben gibi. Her yere dokunmuşlarki ben geçmişte boğulmayayım unutayım çocukluğumu, gençliğimi ve çok daha fazlasını diye.