2. Yaş

Nası denk geldiyse yine istanbuldaydık. Bu sefer kutlama yoktu. Moraller bozuktu. 

Yakışıklı oğlum iki yaşında; Allahım bize bağışlasın, sağlıklı mutlu bi ömrü olsun inşallah.

Bide artık geceleri uyanmasın nooolur:)

İlk uçak yolculuğu

Tabiki zor oldu...Uçuş saatinin uyku saatiyle çakışması sonucu yol İstanbul yolu değil adeta zulüm yoluna dönüştü. Havaalanındaki herkes acıyan gözlerle baktı. Bazıları "hepmi böyle" sorularıyla perişanlığımın boyutunu ve devamlılığını anlamayaçalıştı. Bende okadar yorulmuştumki " ah evet evet!" diyip o kızın omuzlarında ağlamak istedim. 

Annem yanımdaydı allahtan hertürlü desteği sağladı. 

Kulağıma gelen bazı dedikodulara göre Discovery Channel yetkilileri " kabusa dönen yolculuklar" belgeselinin bir bölümünde banada yer vermeyi düşünüyormuş. Kısmet tabi ehem:) hayırlısı ;)

E/2 No:8

 

Tam 6 yıl olmuş... İçim burkulur çok üzülürüm diye düşünürdüm, girdim kapıdan. Hani önünde polisinde durduğu 'nizamiye' isimli yerden. İnsanların hiçbirinin tanıdık olmadığı gibi ne kapı kaldırım aynı ne merdiveni, ışıkları, posta kutuları...

Büyüdükçe içim burkulurdu birgün burdan gidecek olsam nası dayanırım diye. Mekana ve zamana tutkulu, hastalıklı biçimde bağımlı ben hayatın nası bukadar değişipte yılların çabuk geçtiğini görememişim. Saymamışım bile yılları koca altı yıl.. 

Çocuğum ve eşim vardı bukez yanımda herşey değişmişti tıpkı ben gibi. Her yere dokunmuşlarki ben geçmişte boğulmayayım unutayım çocukluğumu, gençliğimi ve çok daha fazlasını diye. 

Çaresizlik

Ben çok mu normaldimki çocuğum öyle olsun? Tam herşey düzeliyor derken 'size çiçek bahçeleri vaadetmedim' diyor. Ama bağırarak yer yer çığlık atıp kendini kaybederek. Ağlama krizleri..  Hemde sebepsiz. Başka bişey için gittiğimiz  acil doktorunun karşısında çağresizlikten n'yapacağımızı bilemiyoruz. Doktor bile şaşırıyor. 

Tam iki yıl dolacak bikaç gün sonra mutluluğumun, kaygılarımın, perişanlığımın, gururumun, keşkelerimin, vicdan azabının ve anneliğimin yıldönümü. 

Lütfen artık zor olmasın. 

#kahrolsunbazışeyler

ne sütmüş arkadaş!

Çocukla ilgili kafamdaki büyük sorunlardan biri olan süt kesme olayını halletmiş bulunuyorum.  Uzun zaman oldu aslında canım post yazmak istemedi ülke karışıktı, kafam karışıktı. Anca vakit bulabildim.
Aslında oğlumla ilgili problemlerimin tek kaynağı hala emiyor olmasıymış. Kesmeden önce birsürü form okudum uyku problemiyle ilgili kitaplar okudum,tecrübeli annelerle konuştum hatta okadar zor günler geçirdimki uyku koçu ayarlayacaktım neredeyse.
Son günlerde tam bir tiryaki olmuştu istediği an yanındaydım; yemek yerken, tv izlerken, telefonla oynarken esir ediyordu beni.
 Havalarında düzelmesiyle o büyük gün geldi. Ben neten fazla faydalanamadım ama benim gibi bu işe gibi imkansız gözüyle bakan annelere tavsiyelerde bulunayım.
-kesinlikle birden kesmeli ve kararlı olmalı
-malesef tiksindirme yolu işe yarıyor
-o süreçte mutlaka doyması için sevdiği yiyecek neyse yapmalı ki tok olsun
-mümkünse daha önceden biberona alıştırılsa süper olur
-sakinleşip uyuması için çözümler, yöntemler bulunmalı
-anne tek başına olmamalı, anne kayınvalide veya herkimse mutlaka destek şart
-ilgi dağıtacak ortamlara sokulmalı
Aynen bunları yaptım. Çok stresliydim çünkü okadar bağımlıydıki yapışık kardeş gibiydik nerdeyse bırakması imkansız gibi geliyordu.
Malesef salça sürdüm ve yanına dahi yaklaşamadı uzaktan kokusunu alıp böğürdü ve bidaha asla açmaya kalkışmadı. Tabi gün içersinde ilgiyi dağıtsakta uykuya geçme sırasında çok aradı ve üç gün üç gece sesi kısılana kadar ağladı. İşte bu üç günde çelik gibi sinirlere sahip olmak lazım. O ağladı ben ağladım:) dişlerimi sıktım dualar okudum. Üçüncü gece daha rahat uykuya daldı ve bir mucize oldu doğduğundan beri ilk kez kesintisiz uyudu! hakikaten mucize, saat başı kalkmalarımın, 15 dakikalık uykuların tek sebebi uyku aralarında tekrar emmek istemesiymiş. böylelikle bide uyku eğitimi vermeye gerek kalmadan hallettik.
Tamamen unutması yaklaşık bir ay sürdü kesinlikle'' anne memmee'' demedi ama hırçınlığının ve yakama yapışmalarının sebebini anlamak zor olmadı.
21 ay emzirdim şükürler olsun çok yıprandım ama Allah'a şükür sağlıklı oğlum. Şimdi resmen olgunlaştı biraz daha büyüdü tek tek kelimeler konuşmaya başladı. Bu da bizim için bi basamaktı hallaoldu.
Sırada işe başlama stresi, derdi tasası, kaygısı, endişesi.....

taşlı yaka kolyeler

İlham birden gelir, vakitte uygunsa peşpeşe çıkar bazı şeyler. Onlardan bazıları, hepsi hediye gitti:)

 

 

annelik he zaman toz pembe değil!

Blogcu Anne 'nin kitabını aldım bi solukta okudum. Çok iyi vakit geçirdim, içimden sürekli' ya evet ya evet bende tam böyle düşünüyorum' yada ah şunları bide bizim baba okusa dedim sürekli. Hislere tercüman kesinlikle.
İşte bende tam böyle düşünüyorum dediğim bazı alıntılar:

ikinci çocuk mevzusu, mahalle baskısı ve kardeş gereklimi sorunu ''...tamda ilk çocuğun enkazını yeni kaldırmışken.. kocayla aramızı düzene sokmuşken.. geceleri uyumaya başlamış, emzirmeyi bırakmış,  belki tuvalet eğitimini bile tamamlamışken... sil baştan bunları yaşamak akıl karı mı? ...aklımızın sürekli onda, kalbimizin onunla birlikte dışarıda attığı bir kişi varken, onan birtane daha yapmak delilik değil mi?

çocuğun ağlaması( ve/veya uyumaması) ...'' ve fakat ömrü annelik hayatımda beni en çok deli eden soruların başında 'niye ağlıyor bu çocuk?' sorusu gelir. annem kayınvalidem,babannem diğer aile büyükleri ve tabiki çocuklarımın babası, evimin direği, gözümün bebeği kocam bu soruyu her daim bana sormaktan çekinmemişler, beni olur olmaz yanıtlar vermek zorunda bırakmışlardır....çoğu zaman bu sorunun öyle tek bir cümleye sığdırılabilecek bi yanıtı yoktur.''

en beğendiğim yerlerdi daha neler neler. kitap içersindeki baloncukların herbiri duvaralara yazılacak kadar kıymetli.

 Etrafımdaki herkese tavsiye ettim. Alınız okuyunuz:)

anne sütü trajedisi..

Kelimenin tam anlamıyla trajediye dönüştü bu iş. Ben Afrikalı anneler gibi yakam bağrım açık geziyorum beyefendi nezaman canı isterse içiyo gidiyo. Kah tv izlerken, kah seyahat ederken veyahut ben kahvaltı ederken... her şart ve koşulda edepsizlikle başarıyor. Anneliğimin zaaflarını kullanmaya başladı.
Tosunum artık 18 ayında ve bu gidişata dur demenin vakti geldi.kayınvalidem ben üç çocuk büyüttüm onlarca yiğenim oldu böyle çocuk görmedim diyor:)) hahaha Ah anacım folik asitten hep şimdiki çocukların zıvanadan çıkışı:))
Cemreler düştü ama hava hala hırçın, arada kar yağıyor. Biraz daha yüzümüz güneş görsün bozdum niyeti kararttım gözümü.

Not: resimi ilk gördüğümde 'bu baba daha ne yapsın?' başlığı vardı. Saçma ama olsa ne iyi olur demeden geçemedim tabi:))

O da seviyor..

 

Sanırım artık net olarak ''Anne'' diyor. yada aniii aniii:) . ben tabi o dakkika orda eriyorum kendimi bişiy zannedip bi havalara giriyorum. Sorumluluğumun farkındayım umarım ona iyi anne olabilirim. Kuduruk oğlumun bazı kelimeleriyse şunlar:

brrrr = su
kuu kuu = kuş
aç aç =  bişiyi açtırmak için
doo doo = Pepee yada reklam başlarken
aniii === annesinin kuzusuuuu(bu da benim çığlığım)